اگرچه انسان هزاران سال است که به مطالعه آسمان ها و کیهان پرداخته، اما هنوز اطلاعات بسیار اندک و ناچیزی پیرامون فضا و جهان اطراف خود دارد. همچنان که در راستای افزایش دانش و آموخته های خود گام برمیداریم، هر روزه با مسائل شگفت آور جدیدتری آشنا می شویم و این درحالیست که برخی از آنها بسیار پیچیده و گیج کننده می باشند. در ادامه این مقاله به مجموعه ای از شگفت انگیزترین، جالب ترین و عجیب ترین حقایق نجوم و دانش ستاره شناسی اشاره خواهیم نمود.


شاید شما نیز یکی از کسانی باشید که همواره با رویای سفر به فضا و زندگی در سایر سیارات به آسمان ها می نگرد. متاسفانه چنین امکانی برای اکثر انسان ها و در آینده نزدیک مقدور نمی باشد و این تنها رویایی بیش به نظر نمی آید. اما با اینحال پروژه جدیدی که با همکاری ناسا و مایکروسافت پیاده سازی شده است می تواند شما را به یک سفر مجازی اما رویایی به خارج از زمین و منظومه شمسی ببرد.
امروز تحقیقات مایکروسافت و ناسا در حال آماده سازی تجربه کاملاً جدیدی برای کاربران تلسکوپ وسیع الطیف (WWT) هستند که به بینندگان اجازه خواهد داد تا از نزدیک منظومه شمسی را مورد بررسی قرار داده و با آن به تعامل بپردازند به طوری که تاکنون چنین چیزی وجود نداشته است. بینندگان اکنون قادرند تور زنده ای به سیاره قرمز داشته باشند، بطور مستقیم صدای دانشمندان ناسا را بشنوند و به صورت کامل و همه جانبه و با کیفیت بالا مریخ را ببینند و بررسی کنند.

برای یک تجربه دقیق و نزدیک از مریخ، مایکروسافت و ناسا بینندگان را به دانلود تجارب جدید تلسکوپ وسیع الطیف/مریخ در سایت HTTP://WWW.worldwidetelescope.org دعوت می نماید.

بزرگترين اجرام در کيهان

شاید برای شما هم چنین سوالی پیش آمده باشد که بزرگترین ها در دنیای پیرامون ما کدام اجسام می باشند. اگر تاکنون در نزديکي اهرام مصر و يا برج دبي ايستاده باشيد عظمت و بزرگي اين سازه ها شما را حيرت زده خواهند نمود. اما آنچه در این مقاله به برسی آن خواهیم پرداخت  به چنان ساختارهای عظیمی در جهان اشاره دارد که حتی تصور اندازه برخی از آنها نیز دشوار است.  

در ادامه این مطلب، 10 انتخاب برتر برای بزرگ ترین اجرام در کیهان را به شما معرفی خواهیم نمود. در این مقاله با بزرگ ترین  سیاره، بزرگ ترین ستاره، بزرگ ترین سنگ آسمانی، بزرگ ترین سیاهچاله ، بزرگ ترین کهکشان، و دیگر ساختارهایی از کیهان آشنا خواهید شد که شاید تاکنون حتی نام آنها را نیز نشنیده باشد. اینها بزرگترین اجرام در جهان هستی می باشند:

یکی از موضوعات بسیار جذاب در فیلم ها و داستان های علمی-تخیلی "پورتال"ها (دروازه ها و یا مدخل های عبور) می باشند. آنها مانند دریچه ای مرموز و شگفت آور در نقطه ای از فضا و یا زمان باز شده و مسافران را با نقطه ای دیگر در دوردست ها پیوند می دهند. یک مدخل خوب، درواقع می تواند یک راه میانبر، یک راهنما یا دری به نقطه ای ناشناخته در جهان باشد. اگر براستی آنها وجود داشتند...

دو تا تا کلیپ جالب از اندازه خورشید در برابر ستارگان بزرگ براتون گذاشتم خیلی جالبه امیدوارم شما هم خوشتون بیاد

کلیپ هارو از اینجا و اینجا دانلود کنید البته بگم دومیش جالب تره

نظريه‌دانان ناسا پس از كشف يك احتمال نظري براي سفرهاي فضايي تاب‌دار، از طرحهايي براي سفرهاي سريع‌تر از نور در آينده خبر داده‌اند.

تازه ترین اندازه گیریها نشان می دهد که خرده سیاره "اریس" برخلاف آنچه که تاکنون تصور می شد بزرگتر از پلوتون نیست.

خرده سیاره "اریس" در سال 2005 کشف شد و اولین اندازه گیریها قطر این خرده سیاره را 2 هزار و 400 کیلومتر ارزیابی کرد و بنابراین اعلام شد که "اریس" 5 درصد بزرگتری از سیاره پلوتون با قطر 2 هزار و 340 کیلومتر است.

سپس، در آگوست 2006 اتحادیه بین المللی نجوم در شهر پراگ طبقه بندی جدیدی را در خصوص سیارات و اجرام آسمانی منظومه شمسی اعلام کرد.

برپایه این طبقه بندی جدید، سیاره پلوتون از فهرست سیارات این منظومه خارج و عنوان خرده سیاره برای آن انتخاب شد به این ترتیب، از آن زمان "اریس" به عنوان مهمترین رقیب "پلوتون" شناخته می شود.

براساس گزارش نیچر، اکنون برپایه تازه ترین اندازه گیریهایی که با دو تلسکوپ شیلی و رصدخانه پاریس انجام شده است به نظر می رسد که "پلوتون" بزرگتر از "اریس" است. این اندازه گیریها نشان می دهد که قطر اریس 2 هزار و 326 کیلومتر است.

هرچند اریس کوچکتر از پلوتون است اما در واقع کم و بیش دوقلوی پلوتون است. باوجود این، بسیار نورانی تر از پلوتون است.

به طور کلی، درخشش اجرام آسمانی به فاصله آنها تا خورشید بستگی دارد. در این مورد، پلوتون به خورشید نزدیکتر و در دورترین نقطه در فاصله 7.3 میلیارد کیلومتری و در نزدیکترین نقطه در فاصله 4.5 میلیارد کیلومتری از خورشید قرار دارد.

اریس در دورترین نقطه در حدود 15 میلیارد کیلومتر از خورشید (تقریباً 100 برابر فاصله زمین تا خورشید) و در نزدیکترین نقطه در فاصله حدود 5.8 میلیارد کیلومتری از خورشید قرار دارد.

به گفته این محققان، درخشش این خرده سیاره می تواند به سبب متلاشی شدن اتمسفر نیتروژنی یا متانی آن به دلیل تصعید باشد.

منبع :*ساحل فیزیک*

اختر‌شناس، الیزابت کافو می‌گوید:« تئوری‌های پذیرفته شدهٔ ما پیش بینی می‌کنند که ستارگانی با جرم کم و نسبت فلزی اندک نمی‌توانند وجود داشته باشند. زیرا ابرهایی که تشکیل دهنده ستارگان هستند با چنین جرم کمی هیچ‌گاه متراکم نمی‌شوند. یافتن ستاره‌ای در منطقهٔ ممنوعه برای اولین بار بسیار شگفت انگیز بود و این یعنی احتمالا باید در مورد برخی مدل‌های شکل گیری ستارگان تجدید نظر کنیم.»
گروه، ویژگی‌های ستاره را با استفاده از پرتاب کنندهٔ پرتو ایکس و ابزار UVES در تلسکوپ‌های بزرگ تحلیل کردند تا فراوانی عناصر شیمیایی ستاره را اندازه گیری کنند. دانشمندان دریافتند که نسبت فلز موجود در این ستاره، که SDSS J۱۰۲۹۱۵+۱۷۲۹۲۷ نام دارد، بیش از ۲۰۰۰۰ بار کمتر از خورشید است. به گفتهٔ حامی پروژه، پیرکارلو بونیفاسیو: این ستاره نور کمی دارد و درصد فلزش آنقدر اندک است که در رصدهای اولیه فقط می‌توانیم اثر یک عنصر سنگین‌تر از هلیم را آشکار کنیم: کلسیم.

وی می‌گوید: ما مجبور بودیم از رئیس رصدخانهٔ جنوبی اروپا ESO زمان بیشتری برای تلسکوپ‌ها درخواست کنیم تا بتوانیم نور ستاره را با جزئیات بیشتر مطالعه و سعی کنیم با نوردهی طولانی، فلزات دیگری را بیابیم.
به اعتقاد کیهان‌شناسان سبک‌ترین عناصر شیمیایی یعنی هیدروژن و هلیم، همراه با کمی لیتیم اندکی پس از انفجار بزرگ تشکیل شده‌اند و بقیهٔ عناصر، بعد‌ها در ستارگان به وجود آمده‌اند.
انفجارهای ابرنواختری، مواد ستاره‌ای را در فضای میان ستاره‌ای پخش کردند و فضای میان ستاره‌ای غنی از فلز شد. ستاره‌های جدید از این فضای مملو از عناصر فلزی ایجاد شدند و در نتیجه فلز موجود در ستاره‌های جدید از ستاره‌های نسل قبل بیشتر شد. لورنزو موناکو با شرکت در این بررسی گفت:
فلز موجود در ستاره کشف شده بسیار اندک است و این مقدار کم نشان می‌دهد SDSS J۱۰۲۹۱۵+۱۷۲۹۲۷ ستاره‌ای بدوی است و می‌تواند یکی از قدیمی‌ترین ستاره‌های کشف شده باشد. موضوع اسرار آمیز دیگر این است که در این ستاره لیتیم اندکی وجود دارد.
از ستاره‌ای با این قدمت انتظار می‌رود ترکیبی مشابه جهان اولیهٔ بعد از انفجار بزرگ اما فلز بیشتری داشته باشد در حالی که گروه تحقیقات متوجه شد مقدار لیتیم این ستاره یک پنجاهم (۲%) لیتیمی است که طبق انتظار ما به دنبال انفجار بزرگ ایجاد شده است.

منبع:

سایت ماه نامه نجوم

 
اولیــن انســـانی که روی مــاه راه رفــت در گـــذشت



 

نیل آرمسترانگ ، فضانورد آمریکایی و نخستین انسانی که پا بر کره ماه نهاده بود، در ۸۲ سالگی درگذشت.

آرمسترانگ فرماندهی سفینه آپولوی ۱۱ را بر عهده داشت که در روز ۲۰ ژوئیه ۱۹۶۹ بر سطح ماه فرود آمد و پرچم آمریکا را بر سطح ماه برافراشت. آقای آرمسترانگ در لحظه قدم گذاشتن به خاک کره ماه این جمله معروف را به زبان آورد: "این گامی کوچک برای یک انسان و جهشی بزرگ برای بشریت است." جمله ای که به یکی از معروف ترین نقل قول ها در زبان انگلیسی بدل شد.